Duo Ossianis

De harp en piano: een ongewone combinatie met een magische versmelting. Duo Ossianis neemt u deze avond mee in een betoverende klankwereld rondom de Nederlandse componist Wim Zwaag, die in 2014 zijn Prelude, Air en Finale aan het duo opdroeg.

De in Amsterdam geboren componist gaat niet mee met de postmodernistische stroming die je normaal zou verwachten bij een hedendaagse componist. Zwaag laat zich daarentegen inspireren door de laat-Romantische meesters met Rachmaninov in het bijzonder. Zelf zegt hij dat de muziek door haar emotie, passie en hartstocht regelrecht in de ziel van de luisteraar moet belanden. Het duo leerde de componist kennen op het conservatorium van Maastricht. De klankmogelijkheden van deze bijzondere instrumentencombinatie maakten veel indruk op Zwaag en zodoende componeerde hij dit driedelige werk.

Zwaags’ voorbeeld Sergej Rachmaninov mag uiteraard niet ontbreken in dit Romantische programma. De prachtige Barcarolle – oorspronkelijk voor twee piano’s – leent zich perfect voor een transcriptie. Het concert zal geopend worden met een werk van de vergeten componist Franz Poenitz. Deze harpvirtuoos leefde omstreeks 1900 en bleef ondanks het opkomende impressionisme in Europa vasthouden aan zijn Romantische idealen. Helaas raakte zijn stijl uit de mode en werd hij al snel ten onrechte vergeten. Poenitz’s tijdgenoot Albert Zabel vertrok naar Rusland en werkte in Sint-Petersburg aan het conservatorium en het nationale ballet. Hij was een zeer gerespecteerd musicus en hoefde niet bang te zijn dat de Romantische componeerstijl daar uit de mode zou raken. Zabel’s harpwerken zijn tot op de dag van vandaag standaardrepertoire voor alle harpisten.

Harp: Oxana Thijssen
Piano: Kasper Schonewille

A. Zabel – Andante uit harp concerto Op. 35
               
F. Poenitz – Maskenscherz Op. 78  
                         
F. Poenitz – Fantasie voor harp en piano Op. 65   
      
S. Rachmaninov – Prelude Op. 23 no. 4   
                  
S. Rachmaninov – Barcarolle uit Fantaisie-Tableaux Op. 5   
W. Zwaag – Prelude, Air en Finale