Chekhov Trio

“Mozart van de 19e eeuw”, een compliment dat Felix Mendelssohn ten deel viel van de hand van Robert Schumann, vanwege de klassieke kwaliteiten die zijn werk bleef houden in een tijd dat romantiek de overhand kreeg. Het piano trio in c klein past binnen die traditie: romantisch en virtuoos, maar nog altijd transparant en helder als de klassieken.

Wie eveneens deze transitie van de klassieke naar romantische stijl van van dichtbij meemaakte en inzette was componist Johann Nepomuk Hummel. Als klein jongetje was hij de enige full-time student van Mozart. Mozart had eigenlijk geen tijd voor studenten, maar maakte een uitzondering voor supertalent Hummel, die hij zelfs in huis nam om hem intensief les te kunnen geven. In Hummels composities is zowel zijn pianistische virtuositeit als de invloed van Mozart te horen, maar met een onmiskenbare invloed van de romantiek die al om de hoek komt kijken. Ook latere generaties blijven in de ban van Wolfgang Amadeus. Violist Oleg Kagan bijvoorbeeld, één van Ruslands meest bekende violisten uit de twintigste eeuw, had een speciale affiniteit met Mozarts muziek. Kagans vriend, de Letse componist Arvo Pärt schreef in 1992 in herinnering aan de violist een transcriptie van één van Mozarts jeugdwerken, het adagio in f uit zijn tweede pianosonate (KV 280). Pärts “Mozart-Adagio” werd meer dan enkel een transcriptie, het is een ontmoeting tussen de muzikale talen van de 18e en 20e eeuw.

De bekendheid die componisten zoals Mozart of Mendelssohn nu ontvangen, wenst het Chekhov Trio ook toe aan de Nederlandse componiste Henriëtte Bosmans. Hun debuutalbum, dat eind 2022 verscheen bij Etcetera Records, opent dan ook met het spetterende pianotrio van Bosmans, en is meteen de eerste cd-opname van het werk.

Programma:
Henriëtte Bosmans (1895-1952) Pianotrio in A (1921)
Arvo Pärt (geb. 1935) Mozart-Adagio for piano trio (1992)
Johann Nepomuk Hummel (1778-1837) Pianotrio Nr.1 in Es, Op.12 (1799)
Felix Mendelssohn (1809-1847) Pianotrio Nr.2 in c, Op.66 (1845)